De vraag die mij misschien wel het meest
gesteld is in het afgelopen jaar is deze “Hoe kan het dat jij geen werk hebt” en als
freelancer roep ik dan vaak maar dat het me prima bevalt zo. Echter zou wat
meer werk zeker geen overbodige luxe zijn, want met de opdrachten ligt het niet
zo druk gezaaid. Niet omdat ik niet goed genoeg ben, dat bewijst deze vraag
denk ik wel. Vooral omdat deze vaak wordt gesteld in relatie tot werkzaamheden
of vrijwillige werkzaamheden die ik doe.
Ik werk
graag, ben eigenlijk ook altijd wel bezig maar eigenlijk te vaak met dingen die
me vooral tijd kosten en behalve een goede naam, geen omzet opleveren. Nu is
een goede naam natuurlijk heel belangrijk, maar ik heb wel één belangrijk
voornemen voor 2015 en dat is dit: “Ik ga geen opdrachten meer doen voor ik
zeker weet dat er geld aan vast zit” Vooral omdat er dit jaar teveel opdrachten
waren die uiteindelijk niets werden en veel tijd hadden gekost, of zelfs opdrachten
die uiteindelijk helemaal niet betaald werden. Natuurlijk is dit je risico als
ondernemer, maar ik heb ook een andere opmerking gehoord: “Je hebt toch een
uitkering!” in relatie tot mijn arbeidsbeperking. En dat, dat is nu net wat ik
niet heb.
Verwondering en waardering
Voor het
werk wat ik doe, krijg ik eigenlijk standaard verwonderde en waarderende
blikken, niet omdat ik het als iemand met een beperking maar even doe. Maar
vooral omdat men ten positieve verbaasd is over mijn vaardigheden, kwaliteiten
en kennisniveau. Dit zeg ik zeker niet om mezelf de hemel in te prijzen, dan
moet je me beter kennen. Ik ben namelijk niet iemand die dat doet. Hoewel ik
namelijk een enorme kletskous ben, ben ik toch bijzonder onbekwaam in het
verkopen van mezelf. Ik moet het hebben van mijn kennis, vaardigheden en andere
kwaliteiten.
Dat ik het
van mijn kennis, vaardigheden en andere kwaliteiten moet hebben komt ook wel
naar voren in mijn werk, want als ik een klus binnenhengel is dit ook over het
algemeen via mijn netwerk. Een zorgvuldig opgebouwd systeem van mensen die ik
de afgelopen jaren tegen ben gekomen in mijn rondtochten door Den Haag als het
om arbeidsparticipatie van mensen met een beperking ging en andere politieke
activiteiten. Toch wil ik in 2015 een stapje verder gaan, een stapje naar voren
als het gaat om mijn netwerk onder bedrijven, ondernemers en HR professionals.
Mijn koers voor 2015
Waar ik in
2015 naartoe wil is dit, ik wil meer gaan doen met onderzoek, advies en
implementatie m.b.t. mensen met een arbeidsbeperking, de inclusieve
arbeidsmarkt en dus zeker de uitvoering Participatiewet. Niet alleen omdat ik
het leuk vindt om bedrijven naar een inclusieve werkvloer te krijgen. Maar
bovenal omdat ik het leuk vindt om bedrijven te onderzoeken op mogelijkheden,
hier plannen voor te bedenken en deze vervolgens als een zaadje op te kweken
tot een mooie bloeiende plant die inclusie heet.
En daarom,
daarom ben ik opzoek naar u, naar u de ondernemer die met mij aan de slag wil
omdat ik de juiste talenten heb. Omdat ik goed ben in mijn vak en dat mijn 20
uur misschien wat beperkt zijn, maar dat ik in die 20 uur wel wonderen kan
verrichten om uw organisatie ook klaar te maken voor de arbeidsmarkt anno 2020,
het is namelijk nu tijd om te innoveren, innoveren op de arbeidsmarkt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten