zondag 12 februari 2017

Duurzaamheid en economie gaan echt wel samen!

In de afgelopen maanden had ik een leuke studie opdracht, het uitwerken van een eco-assessment. Hierbij onderzoek je een gebied, een groot ecosysteem en de subsystemen. Het bijzondere is dat je op deze wijze anders leert kijken naar de natuur, de verbanden tussen de ecosystemen en uiteraard de keuzes die wij als mensen maken. 

Duurzaamheid is een boeiend onderwerp, vooral als het gaat om de economische perspectieven die duurzaamheid ons kan bieden. Natuurlijk vraagt het ook realisme, investeren in duurzame oplossingen is niet goedkoop. Behouden wat je hebt lijkt dan aantrekkelijk. Maar uiteindelijk zal het behouden van het oude meer kosten met zich meebrengen dan we ons voor mogelijk kunnen houden.

Eerlijk over duurzaamheid

Juist omdat ik de laatste maanden met duurzaamheid, ecosystemen en dan specifiek onze prachtige Hollandse duinen bezig ben geweest, verbaasde onderstaande mij enorm:

Stelling uit @kieskompas stelt dat voorkomen klimaatverandering ten koste gaat vd economie, terwijl het natuurlijk precies andersom is (tweet bericht)

Want inderdaad, het voorkomen van klimaatverandering zal de economie uiteindelijk alleen maar goed doen. Niet voor niets sloot ik mijn onderzoek af met:

"Duurzame energie opwekking, noodzakelijk om de zeespiegelstijging in te perken, en daarmee uiteindelijk het Hollandse Duingebied het beste scenario te bieden als het gaat om de effecten van klimaatverandering en de zeespiegelstijging. Deze conflicten zullen in de komende jaren zeker meer en meer gaan spelen, en vragen om de noodzakelijke afwegingen tussen de culturele rol van ecosystemen en provisie rol van ecosystemen. Waarbij in het geheel van de Hollandse Duinen de provisie van veiligheid niet onderschat mag worden, ter bescherming van miljoenen inwoners van het achterland en de economische centra in de Randstad."

Waarbij ik verwees naar de impact van het bouwen van windmolenparken op zee, op de culturele ofwel recreatie, waarde van het duingebied. Want natuurlijk, duurzame energie opwekking, vermindering van de CO2 uitstoot door energie besparende maatregelen zullen ons allemaal geld gaan kosten. Toch staat daar ook iets tegenover, want de offshore die het nu zo zwaar heeft kan meer doen met windmolenparken en bijbehorende infrastructuur. De energiebedrijven investeren in duurzame energie opwekking in plaats van vervuilende kolenfabrieken, net als wij onze huizen beter kunnen isoleren om daarmee de vraag bij die zelfde leveranciers terug te dringen.

Iedereen kan bijdragen aan werkgelegenheid

Al deze ontwikkelingen brengen ook iets moois met zich mee, namelijk werkgelegenheid. Van installateurs van zonnepanelen tot de ontwikkelaars van zonnepanelen met een steeds hoger rendement. Van het bouwen van windmolens tot het plaatsen en onderhouden van windmolens. Het zijn banen die er deels al zijn, maar zeker nog verder uit kunnen groeien als het gaat werkgelegenheid. 

Dus eigenlijk is het weer een ouderwets 'kip en het ei' verhaal, wie was eerst? Nou die discussie kunnen we dus beter gewoon overslaan, en de economie duurzaam bestand maken tegen de ontwikkelingen in het klimaat die we zelf tot stand hebben gebracht. Om deze ontwikkelingen in te perken, zelfs tot staan te brengen is er nog veel nodig en daarbij kunnen veel mensen een eerlijke boterham verdienen. En juist dat, is dat ik zo graag aan duurzame ontwikkelingen bijdraag, want we kunnen samen iets moois opbouwen voor onze kinderen en kleinkinderen!










zondag 5 februari 2017

Wie doet er mee?

Het is een veel gehoord issue ´toegankelijkheid kost geld´ en dat wordt als hoofdreden gezien om op de goedkoopst mogelijke manier aan toegankelijkheid te werken, of zelfs niet aan toegankelijkheid te beginnen. Nu heb ik hier al vaak iets over geschreven, over de baten, over mensen met een handicap als klant zien, over de mogelijkheden die toegankelijkheid voor alle klanten biedt. Ja, toegankelijkheid is gewoon smart business!

Toch lukt het maar met mate om mensen de business case van toegankelijkheid te laten zien, er zijn veel vragen, en er is nog veel onduidelijk. Simpelweg, er is een gebrek aan data, informatie, kennis over het onderwerp en dus is onderzoek noodzakelijk. Onderzoek om aan te tonen dat toegankelijkheid wel degelijk zoden aan de dijk zet, een positieve invloed heeft op het merk en de bedrijfsvoering.

Meedoen

Inmiddels heeft Nederland een aantal leerstoelen ´disability studies´ binnen verschillende maatschappelijke studierichtingen en met verschillende benamingen. Deze leerstoelen werken aan het vergaren van kennis over een inclusieve maatschappij. Toch is er, bij mijn weten, nog geen business gerichte leerstoel ´disability studies´ en dat is jammer. Want juist het bedrijfsleven kan veel leren van inclusief design, inclusief ondernemen, inclusief personeelsbeleid. Om daarmee bij te dragen aan de ontwikkeling van een inclusieve economie. 

Ik zou graag zien dat een van de Hogescholen of Universiteiten een leerstoel zou ontwikkelen op dit gebied, de stap te zetten om ervaringsdeskundigen de ruimte te bieden aan studenten te laten zien hoe inclusief bij de business hoort. Dat inclusief ondernemen meer is dan ´maatschappelijk bezig zijn´ Want het is meer, het is gewoon ondernemen met oog voor alle klanten, niet denken ´ze komen toch dus dan is het goed´ maar toe werken naar ´hoe kunnen we al onze klanten optimaal bedienen?´

Samenwerken

Zoals in zoveel gevallen geldt, is samenwerking de sleutel naar succes. Daarom zou het goed zijn als die 10% van de ondernemers die bijdragen aan de 100.000 banen doelstelling, hun ervaringen op het gebied van arbeidsmarkt zouden delen op Hogescholen en Universiteiten. Het zou goed zijn als bedrijven die werken aan inclusief design, inclusieve producten en diensten, hun kennis zouden delen met diezelfde Hogescholen en Universiteiten. 

Door samen data en kennis te verzamelen kunnen we in de toekomst garant staan voor een echte inclusieve economie, waarin een ondernemer zonder oog voor toegankelijkheid er niet meer bij hoort. En ondernemen met oog voor toegankelijkheid, de gewoonste zaak is geworden. Als we zo ver zijn, dan kunnen we samen zeggen, ´wij hebben de inclusieve klus geklaard!´Dus is mijn vraag, ´wie doet er mee?´