Deze
term, eerlijk gejat uit het CNV-Jongeren rapport ‘Frisse blik op dearbeidsmarkt’ is iets wat aansluit bij de problemen die de arbeidsmarkt
ervaart. Want waar dit rapport zich voornamelijk focussend op arbeidsmarkt,
diversiteit en jongeren. Weten ze alle groepen die het moeilijk hebben op de
arbeidsmarkt in hun voorstellen te bedienen. Want het is noodzakelijk dat
werkgevers weer gaan zoeken naar talenten en niet meer naar perfectie. Want
talent is de basis om te groeien en perfectie kan je alleen ontwikkelen door te
groeien en jezelf keer op keer te verbeteren.
Eigenlijk vat ik in dit korte stukje
alles samen wat ik vandaag wilde schrijven, want er is veel mis met de
arbeidsmarkt en vooral veel mis als het gaat om de vele doelgroepen die we in
ons hokjes-minnende Nederland hebben gecreëerd. En juist door al dat
hokjes-denken wordt er zoveel talent voorbij gerend. Of het nu gaat om jongeren
(en ouderen) met een arbeidsbeperking die veel werkgevers nog als een te groot
risico ervaren. Of dat het nu gaat om die sollicitant met een ‘niet westerse’
achternaam. ‘It is NOT all in the name’ en dat moeten we in Nederland nog
steeds leren.
Blanke mannen, pakken en 40-50 jaar oud
Teveel organisaties hebben nog een
overdaad aan deze mannen op de werkvloer lopen. En om nu te gaan wachten tot
die allemaal met pensioen zijn, dat gaat nog wel even duren. Dus is het tijd om
aan de slag te gaan met de aanbevelingen van CNV-Jongeren. Even een aantal op
een rij:
Stelling 1:
"Human capital en het behoud hiervan moeten een centraal begrip worden in het personeelsbeleid van organisaties. Organisaties dienen beleid te formuleren om human capital te behouden en door te geven aan jongere generaties. De werving en selectie van jongeren staat hierbij centraal."
Geen organisatie kan zich
toekomstbestendig ontwikkelen door dit stukje over te slaan, kennis moet worden
doorgegeven en nieuwe kennis aantrekken is nodig om ook mee te kunnen met de
snelle economische- en marktontwikkelingen. Eigenlijk zou iedere ondernemer dit
moeten doen, echter is het huidige beleid vooral gestoeld op veel flexibiliteit
uit angst voor het economische, terwijl zoals pas door hoogleraar arbeidsmarktverhoudingen De Beer werd aangegeven, een flexibele schil van 10% meer dan genoeg is om
conjuncturele schommelingen op te vangen. In veel bedrijven schommelt dit rond
de 30%.
Stelling 3:
"Werkgevers moeten personeel Maatschappelijk Verantwoord Aannemen. Dit betekent dat de juiste persoon op de juiste plek moet, met aandacht voor diversiteit en het geven van kansen aan alle deelnemers/allen die willen deelnemen aan de arbeidsmarkt."
Als het gaat om de nieuwe arbeidsmarkt,
zou het moeten gaan om de optimale inzet van talenten binnen organisaties,
talenten die elkaar aanvullen en dus niet meer de standaard vacatures waarin wordt
gezegd; ‘je moet dit en dat kunnen’ want dan loop je als werkgever onnoemelijk
veel talent mis. Zeker talent wat niet zondermeer door de computer screening
komt, een computer kan namelijk niet de motivatie of het zelfvertrouwen lezen
wat iemand in zijn brief ten toon spreid. Als deze persoon misschien niet de
gewenste opleiding heeft doorlopen, dan strand hij/zij al in deze
computerscreening en dat is echt zonde van het talent!
Stelling 4 en 5:
"Sollicitatieprocedures moeten transparant zijn, van te voren moet duidelijk zijn: uit hoeveel rondes de procedure maximaal bestaat en waaruit deze rondes bestaan; of er voorkeuren en harde criteria zijn; de kandidaten dienen constructieve feedback te krijgen op hun sollicitatie, wanneer gedurende de procedure afvallen."
"Iedere sector moet een sollicitatiecode opstellen, die transparantie en maatschappelijk verantwoord aannemen bevordert. Bij twijfel kunnen sollicitanten een klacht indienen bij een onafhankelijke commissie die de klacht aan de hand van de code toetst."
Als het aan mij ligt kan men deze twee
beter niet van elkaar scheiden, want er gaat veel mis in het solliciteren. Er
is sprake van (bewuste) discriminatie en deze wordt mede door overheidsbeleid
gestimuleerd. Zoals bijvoorbeeld de scheiding tussen wel en niet Wajongers met
gelijkwaardig arbeidsvermogen. Waar de Wajongere wel voor de garantiebaan in
aanmerking komt, komt de niet-Wajongere met een gelijke beperking dat weer niet
en kan deze naar de ‘passende’ baan fluiten. Dit is niet zoals we een
arbeidsmarkt zouden moeten willen inrichten, nee, het moet gaan om competenties
en dan komen ook arbeidsgehandicapten zeker aan bod. Want als ik iets heb
geleerd, is het dit: ieder mens heeft een waardevol talent het enige wat
noodzakelijk is om dit te benutten is flexibel durven denken en zo nu en dan in
het diepe durven springen!
Dus ik zeg; overnemen die adviezen, want
Maatschappelijk Verantwoord Aannemen is de toekomst van onze kennis- en maakeconomie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten