Is de ambitie groter dan organisaties kunnen veranderen?

Ik heb het al vaak benoemd, en het wordt me door menigeen niet in dank afgenomen, maar organisaties zullen zich moeten aanpassen. Aanpassen aan een nieuwe doelgroep op de arbeidsmarkt, een doelgroep die nu een klein segment inneemt als het gaat om bedrijven die hier al mee begonnen zijn. Een doelgroep die niet interessant lijkt op basis van vooroordelen, maar ook zoveel kansen biedt.

Als je leest dat slechts 4,8% van de bedrijven in Nederland meedeed in 2013, dit ten opzichte van 2012 een groei vertoonde van 0,2% en als je bedenkt dat dit percentage in 2010 amper de 4,5% haalde. Zegt iedere analist dat het een hopeloze missie lijkt te worden. Als je dan bedenkt dat er nog zo’n percentage is, maar zelfs nog lager ligt namelijk op 3,8% en in 2012 op 3,6%.

Wat zegt dit?

Voor de meeste analisten bieden deze cijfers veel vragen, of misschien zelfs een einde aan een hoop op verandering als het maar niet doorzet. Want zoals iedere analist weet is een trendmatige groei van rond de 0,2% nu niet echt geweldig te noemen, toch claimt de Rijksoverheid heel anders. Zij zien deze minimale groei als de stap naar iets nieuws, naar verandering die zijn weerga niet kent.

De oplettende en bovenal vaste lezer zal waarschijnlijk wel weten waar dit over gaat, maar voor de nieuwkomers zal ik de knuppel maar in het hoenderhok gooien. Het gaat hier om het aantal werkgevers met een Wajongere in dienst, dit is 4,8% in 2013 en het aantal werkgevers met een WGA’er in dienst ligt zelfs maar op 3,8%, en dat zijn niet echt de hoopvolle cijfers waar velen op hadden gehoopt.

Wat nu?

Aart van der Gaag is namens
VNO*NCW aangesteld als
ambassadeur voor de
100.000 banen.

De cijfers laten zien dat er nog een lange weg te gaan is, het aantal vacatures dat in de eerste maand na het ingaan van de Participatiewet is opengesteld voor de doelgroep is daar zeker ook een indicatie van. Wat dit betekent, dat er nog veel werk ligt voor de ambassadeur van de 100.000 banen, Aart van der Gaag. Maar aan de andere kant is dat ook iemand die zichzelf een doel heeft gesteld, het doel om de Quotumwet overbodig te maken, het doel om die 100.000 banen ver binnen de termijn waarheid te maken.

Maar die 100.000 banen zijn pas het topje van de ijsberg, het gaat er niet om dat 100% van de werkgevers een Wajongere in dienst nemen, het gaat er wel om dat elke werkgever een arbeidsgehandicapte een gelijke kans in een sollicitatie biedt. Want ook al kan die persoon niet alle taken uitvoeren, maar is deze wel een waardevolle aanvulling voor het team en kunnen teamleden de taken overnemen, dan zou deze persoon niet aannemen een grote misser zijn.

Talent telt

Simpelweg omdat talent niet wordt beïnvloed door beperkingen, talent wordt zelfs gestimuleerd door een beperking. Want als iets goed is voor het ontwikkelen van je vaardigheden is het een constant zoeken naar oplossingen en mogelijkheden om je talent toch te laten bloeien. Dit is een uniek perspectief als het gaat om organisatieontwikkeling en daarom is het dan ook niet gek om je organisatie eens stevig onder de loep te nemen als het gaat om de toegankelijkheid voor sollicitanten met een beperking!