Creatief bouwen aan inclusief ondernemen

Iedere econoom weet dat het verplaatsen van arbeid, geen nieuw werk is. Iedere econoom weet dat het detacheren van mensen binnen een andere sector, het verplaatsen van werk is. En toch, toch trappen veel mensen erin, Klijnsma en haar creatieve boekhouding rondom de Participatiewet en bijbehorende Banenafspraak. Als adviseur was ik al nooit zo’n voorstander van een systeem als dit, net als dat ik het Quotum niet als een oplossing zie, en juist dit nieuws bevestigd voor mij een angstig vermoeden….

De Banenafspraak was ervoor bedoeld om werkgevers te overtuigen van het nut van een inclusieve arbeidsmarkt. 

Met een kleine groep, die vooral uit mensen met een relatief zware beperking bestaat, ‘moet’ deze groep werkgevend Nederland overtuigen van het nut dat zij meebrengen op de werkvloer. Deze groep moet de beeldvorming over iedereen met een beperking veranderen, deze groep is de basis voor de inclusieve arbeidsmarkt waar Klijnsma van zegt te dromen.

Iets meer dan een kwart van de Nederlandse bedrijven streeft ernaar om meer banen te realiseren voor arbeidsgehandicapten, echter bijna de helft (47%) van de bedrijven geeft aan dat zij helemaal niet actief aan de slag zijn.

En toch, er is veel in ontwikkeling binnen het bedrijfsleven, want als we die helft nemen die wel wil, daar zit toch een stevig potentieel in. Juist hier zit hem de crux in deze berichtgeving, want door het gesjoemel met cijfers om de boel mooier te laten lijken dan ze werkelijk zijn. Zien de bedrijven die (nog) niet willen niet de noodzaak om te gaan bouwen aan inclusief ondernemen. Met als gevolg dat door het creatieve boekhouden bedrijven zoiets hebben van ‘oh, het is al opgelost dan hoef ik er niet meer aan’ en overgaan tot de orde van de dag.

Het doel van de Banenafspraak was dus de beeldvorming bij bedrijven verbeteren, door een kleine groep ‘in the picture’ te zetten moesten alle arbeidsgehandicapten aantrekkelijker worden voor werkgevers. Een mooi streven, maar is het ook realistisch om er zo over te denken?

Veel werkgevers die nu actief werken aan de invulling van de Banenafspraak komen tot de conclusie dat zij binnen de doelgroep die meetellen voor de 100.000 banen, onvoldoende vissen in de kleine vijver vinden. Een klein deel van deze werkgevers gaan daarom verder zoeken, zij nemen ook mensen buiten de doelgroep aan en gaan er vanuit dat indien er een Quotumwet zou komen, deze groep als nog mee mag tellen. En ja, daar zit zeker een grote kans in.

Het is prettig om te zien dat juist die beperkte vijver bijdraagt aan meer banen voor mensen met een beperking die buiten de Banenafspraak vallen. Echter als men bezig blijft met creatief boekhouden, welke incentive is er dan nog om meer banen te realiseren? Staan dan al die mensen die niet voor de banenafspraak in aanmerking komen straks als nog aan de zijlijn, is er dan niet veranderd op de arbeidsmarkt, waren alle beloften wederom een lege huls?

Inclusief ondernemen is meer, het is inzicht in een potentiële klantenkring, en daarmee een markt om u in te storten.

Toch ondanks al het gedoe rondom het beleid is er een ding wat als een paal boven water staat, inclusief ondernemen is meer dan maatschappelijk verantwoord ondernemen. Laat u daarom overtuigen van het klanten potentieel dat u heeft als u een afspiegeling van de samenleving vormt, de kennis die u in huis haalt over klanten(vragen) met een beperking en tenslotte de potentiële afzetmarkt van 12% van de Nederlandse bevolking. Dan is het toch simpel, inclusief gaan is gewoon ondernemersvisie! 

Meer weten over de kansen die inclusief ondernemen voor u mee kunnen brengen, aarzel dan niet en neem contact op,