5 Redenen om Arbeidsgehandicapte Wel Gelijkwaardig te Belonen!

Handicap op de werkvloer

Op zo'n mooie zondag als deze, zou je eigenlijk niets liever doen dan in de tuin zitten en genieten van het mooie weer. Maar deze dagen, terwijl ik vrij was om uren te compenseren, ben ik druk bezig met mijn 'uit de hand gelopen hobby,' politiek. En het lezen van artikelen over loondispensatie. Vooral bij dat laatste stuiten bepaalde meningen mij nogal tegen de borst, want het is bizar om te lezen hoeveel 'blijkbaar gezonde mensen' het normaal lijken te vinden dat iemand met een handicap geen gelijk loon hoeft te ontvangen.......

Terwijl het aantal handtekeningen voor gelijkwaardige beloning, vanuit Wij Staan Op, inmiddels de 80.000 heeft behaald. Blijken er toch ook nog opiniemakers te zijn die 4 goede redenen hebben waarom mensen met een handicap geen gelijkwaardig loon verdienen. Bij deze een tegengeluid:

Reden 1 indirect rendement

Indirecte effecten zijn niet altijd direct zichtbaar, dat geldt zeker voor het aannemen van mensen met een handicap. Uit diverse onderzoeken is gebleken dat er indirecte effecten meetbaar zijn, welke direct zijn terug te voeren op het aannemen van mensen met een handicap:

1. Een positief effect op de bedrijfscultuur
1. Een positief effect op de algehele productiviteit
2. Algehele verhoogde motivatie
2. Afname verzuim
1. Afname kort-ziekteverzuim
2. Afname uitstroom na langdurige ziekte
3. Positieve reputatie bij klanten

Dit zijn de meest terugkomende argumenten van internationale bedrijven met een actief inclusief beleid, inclusief speciale programma's voor mensen met een handicap. Zouden bedrijven als Microsoft, Canon, TD Bank, Nordic Bank en vele anderen mensen met een handicap in dienst nemen als dit alleen maar tot gedoe leidt????

Reden 2 Toegang tot een bredere afzetmarkt

Elke ondernemer weet dat het noodzakelijk is om kennis te hebben van de wensen van de klanten, elke ondernemer die daarbij de behoeften van 1/5 van alle klanten negeert is een dief van zijn eigen portemonnee.

Mensen met een handicap zijn ook klanten, bovendien worden mensen steeds ouder met alle bijkomende gebreken van dien. Wie kan er beter bijdragen aan het behoud van klanten die dagelijks met steeds meer uitdagingen te kampen hebben, dan mensen die (soms al hun leven lang) dagelijks met dergelijke uitdagingen te maken hebben? Of het nu gaat om de spraakfunctie op je telefoon, of de automatische deuropeners in gebouwen waardoor je makkelijk door kan lopen, dit zijn allemaal voorbeelden van toegankelijkheid die de gehele mensheid dienen.

Reden 3 Innovatie

Wat is er mooier dan nieuwe producten te ontwikkelen en daarmee de toekomst van je bedrijf te verduurzamen? Hierbij heb je als ondernemer behoefte aan creatieve geesten, aan producten die iedereen kan gebruiken en bovendien gemakkelijk in gebruik zijn. Ook hierbij komen de talenten van mensen met een handicap ruimschoots van pas, want dit zijn mensen die dagelijks voor de kleinste dingen met oplossingen moeten komen. Mensen met een handicap hebben hierdoor een uniek creatief vermogen en bovendien kunnen hun ervaringen en kennis helpen bij het ontwikkelen van producten die door iedereen te gebruiken zijn. 

Reden 4 Afspiegeling van de maatschappij

Elk bedrijf heeft er baad bij om een zo divers mogelijk personeelsbestand te hebben, om alle bekende voordelen als; voorkomen van tunnelvisie, verhoogde productiviteit, afspiegeling van de samenleving, betere kennis van klantengroepen, enzovoorts. Er zijn voldoende boeken geschreven over de financiële voordelen, dat ik ze vast niet meer allemaal hoef te benoemen.

Reden 5 Mensenrechten

Als laatste de belangrijkste. Het gaat hier om mensenrechten, rechten als:

1. Gelijke beloning
2. Economische zelfstandigheid
3. Rechten op sociale voorzieningen/verzekeringen
4. Recht op gelijke behandeling
5. Recht op maatschappelijke participatie

Ook hier geldt, dit zijn er maar een paar, maar zeker niet minder belangrijk. 

Dan nog even Jan en Piet

Dat Jan en Piet het zelfde loon verdienen voor een gelijkwaardige functie, en de werkgever voor Piets verminderde productiviteit een compensatie krijgt. Ja, dat is inderdaad gelijke monniken, gelijke kappen. Het feit dat Piet zijn economische waarde lager ligt, mag geen reden zijn op Piet daardoor geen recht heeft op een CAO salaris. Want elke medewerker heeft namelijk recht op gelijke werknemersrechten (Reden 5), inclusief een eerlijk salaris. Bovendien wordt Piet zijn verminderde economische waarde indirect weer terugverdient omdat Jan zich niet meer zonder meer bij een griepje ziek zal melden (reden 1), vooral omdat Piet in dat geval gewoon komt werken. Dat effect slaat niet alleen door op Jan, maar ook op de 25 collega's die Jan en Piet samen hebben. 

Dan even die administratieve lasten, die er ook nog wel bij konden. Een interessante gedachten, dat een gehandicapte toch al extra administratie heeft en daardoor die extra lasten er ook nog wel bij kan hebben. Maar als we dat nu eens in economisch perspectief zetten, dan komen we op het volgende:

De gemiddelde gehandicapte uit deze doelgroep heeft al een administratieve last van 8 tot 16 uur per week, om zorg, vervoer naar werk, en andere zaken te regelen. Deze uren gaan af van de arbeidsproductiviteit. Doe daar nog de administratieve lasten van de loondispensatie bij en je hebt zo 2 tot 4 uur extra te pakken. Dat houdt in dat de arbeidsbelasting van 24 uur (laten we gunstig rekenen voor de maatschappij omdat dat nu eenmaal in onze aard zit als arbeidsgehandicapte) -10 uur voor de administratie, is gereduceerd tot 14 uur werken. Dan nog de extra reistijd, en andere zorgfactoren erbij, die al snel 1 uur per dag kosten, dus hier ongeveer 3 uur, en er blijft ineens nog maar 11 uur over om te werken.

Gewoon een goeie business case!

Laat bovenstaande eens even bezinken in je economische realiteit, we hebben al voldoende economische gronden gehoord waarom het voor werkgevers onevenredig belastend is om arbeidsgehandicapten in dienst te nemen. Laat staan gelijkwaardig te betalen omdat dit een mensenrecht is. En toch, ondanks al deze lasten, extra uitdagingen, met bijkomende fysieke/mentale uitdagingen en dus belasting, willen deze mensen niets liever dan werken. Zijn goed gemotiveerd en dragen dit over aan de collega's op de werkvloer, met alle voordelen van dien. Dan valt er met een beetje research een prima business case te bouwen, maar dan moet je wel even verder durven kijken dan de verminderde productiviteit van Piet. Omdat deze indirect tot een verhoogde productiviteit binnen de gehele organisatie leidt, met als bonus de meest effectieve aanpak van ziekteverzuim ooit. Welke werkgever zegt daar nee tegen?

De week van 20.000 handtekeningen

Wij staan op, staat op voor gelijke
rechten voor mensen met een
handicap.

Deze week zijn er 20.000 handtekeningen verzameld voor een eerlijk salaris en een pensioen net als ieder ander. En ja, menig werkgever uit mijn netwerk heeft hier ook voor getekend. Want Nederland lijkt massaal te tekenen voor een gelijkwaardige beloning voor gehandicapten. Niet meer dan logisch lijkt me, want wie zou er werken voor minder dan een CAO salaris, bovendien zonder pensioenopbouw?

Ik ben er stiekem best heel trots op, dat mensen uit het bedrijfsleven ook tekenen voor een eerlijk salaris, het laat namelijk zien dat Corporate Social Responsibility, of Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen, of Return of Investment, niet gaat om goedkope arbeidskrachten. Het gaat om serieus aan de slag met de inclusieve arbeidsmarkt, misschien nog niet tot tevredenheid van iedereen, maar wel op de manier die het meest duurzaam is. Echte banen, voor echte mensen, met echte handicaps en daarmee echte uitdagingen om dagelijks op je werk te komen, zoals zorg, aangepast vervoer, treinen reserveren, etc. Dat is toch net even een andere uitdaging dan je kids naar school en de bus halen, of zie ik dat zo verkeerd?

Terug naar werk

Daar ging het over, want dat is precies waar de hele actie om draait. Het gaat al lang niet meer alleen over de inclusieve arbeidsmarkt, het gaat over een eerlijk salaris, gewoon binnen een CAO, ook al is het dan het minimum. Dat zou toch ook gewoon eerlijk zijn tegenover mensen met een handicap?

In Nederland zijn we gek op productiviteit, we meten vooral graag de productiviteit van mensen met een handicap. Dit om te kijken of zij wel voldoen aan de productiviteitsnorm die niet gehandicapten aan gehandicapten opleggen. Nu vond ik de column van Pieter Derks deze week geweldig, vooral zijn idee om een arbeidsgehandicapte in te zetten om het productiviteitslijstje in te vullen, en vervolgens weer een nieuwe arbeidsgehandicapte daarnaast te zetten voor het volgende lijstje. Zo creëer je immers toch echt werk?

Natuurlijk een onzalig idee

Uiteraard is dit een onzalig idee, maar het geeft ook precies weer hoe onzalig het hele idee is om de arbeidsproductiviteit van gehandicapten te gaan meten. Werkgevers weten dat mensen met een handicap op een andere manier invulling geven aan productiviteit. En als we alleen de productiviteit van arbeidsgehandicapten meten, dan is er feitelijk sprake van discriminatie. Want waarom zouden zij een uitzondering vormen op die collega's die vooral goed zijn in navelstaren, en daar toch reuze goed voor betaald krijgen?

Natuurlijk kijken we allemaal naar prestaties, maar dan kijken we ook naar het geheel. Welke output, maar zeker ook naar iemands rol binnen de organisatie, binnen het team en als mens. Dus als we dan toch gaan kijken naar het het grote plaatje, zullen we dat dan voor iedereen tegen een eerlijk salaris doen? Laat, zoals ik vorige week schreef, de belasting dan het bindende middel zijn en laten we arbeidsgehandicapten gewone collega's zijn, met gelijke kansen, en gelijke rechten. 

Want minister Rutte kan Noortje wel haar droombaan wensen, Noortje zoekt vooral een eerlijk betaalde baan, net als (ongeveer) 1 miljoen mensen met een handicap in Nederland die nu nog in een uitkering zitten. Zij willen gewoon een eerlijk betaalde baan, die droombaan volgt dan in de slipstream!