zaterdag 23 december 2017

Wordt 2018 het jaar van samen meer?

Alles voor mij, een beetje voor we en een klein beetje voor jou
Alles voor jezelf
Solidariteit lijkt een vies woord te zijn geworden in Nederland, uitkeringen voor arbeidsgehandicapten moeten naar beneden omdat ze teveel geld kosten. Zorgpremies moeten voor gezonde mensen zo laag mogelijk zijn, omdat zij wel gezond leven, we willen niet meer betalen voor kinderopvang als we zelf geen kinderen hebben en het liefste zien we ons zelf erop vooruit gaan, of dat ten koste gaat van anderen, tja.....

Vandaag las ik de oproep van DSW directeur Oomen op RTLZ en dacht, 'ik ga ook dit jaar niet overstappen van verzekeraar!' want deze visie past bij mij. En dan lees ik boze tweets van mensen die 'niet voor tokkies willen betalen' tijdens het uiten van hun frustratie over dit voorstel van Oomen. Toch is het precies wel de discussie die we zouden moeten voeren, want het vrijwillig Eigenrisico is gewoon de grootste ondermijning van het solidariteitsbeginsel van ons zorgstelsel, of zijn we daar echt te egoïstisch voor geworden?

We wensen elkaar een Gezond Nieuw Jaar

Ziek zijn overkomt je, ziek zijn is geen keuze, net als het hebben van een handicap. Natuurlijk zijn er factoren die je zelf in de hand hebt als het gaat om bepaalde ziekten, maar aan de andere kant is het ook een kwestie van flink pech hebben als je ineens wel met een chronische ziekte of handicap te maken krijgt. Het kan gebeuren als je met je gezonde levensstijl op je fietsje wordt aangereden. Het kan gebeuren omdat je genen net even niet de beste erfenis hebben meegekregen. Het kan gebeuren omdat je in de omgeving van een chemische fabriek woont die al jaren boven de wettelijke normeringen afvalstoffen in de omgeving laat neerkomen.

Ziekte of handicap, we leven allemaal in Nederland, iedereen is waardevol en daarom moeten we er samen het beste van maken. Ook dat is onderdeel van sociaal beleid, of je nu ondernemer of overheid bent. Iedereen moet zijn steentje bijdragen, dus ook de individuele burger. Het is tijd om even uit je egoïstische tokkie gedachte te stappen en je te bedenken dat een handicap of ziekte ook jou kan overkomen. Om je te bedenken dat op de vlucht moeten voor klimaatverandering ook ons in Nederland kan overkomen omdat we onder zeeniveau wonen. Dat ook wij niet gevrijwaard zijn van een kans om ooit huis en haard te moeten verlaten om welke reden dan ook.

We moeten het samen doen

We houden de wereld samen in onze handen
Samen de wereld vasthouden
We zullen het met elkaar moeten doen, we zullen voor elkaar moeten zorgen en elkaar moeten helpen. Dat is ook onderdeel van duurzaamheid en maatschappelijk verantwoord denken. Het is de solidariteit waardoor we in Nederland zoveel welvaart hebben gekend, het is de werkgever die een baan creëert voor jonge man met Down Syndroom. Het zijn de gezonden die meebetalen aan de zorg voor ouderen, zieken en gehandicapten door een gelijkwaardige premie, het zijn de werkenden die samen bijdragen een een menswaardige levensstandaard voor mensen die dat niet (meer) kunnen en het zijn de ouderen die solidair zijn met jongeren als het gaat om de verdeling van pensioenen.

Kortom, we kunnen niet zonder elkaar en willen we Nederland samen tot een nog mooier land maken dan we al hebben? Dat gaat niet door meer en meer te wensen voor onszelf. Dat gaat beter door samen te voorkomen dat mensen onder minimum loon moeten gaan werken of leven, dat gaat beter door samen de zorg betaalbaar te houden voor iedereen. En daarvoor moeten we even wat verder kijken dan ons eigen gazon, maar ook bedenken hoe we het gazon in de buurt mooier kunnen maken.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten